Verhuisd

BehelpenIn mijn vrije tijd werk ik ook nog es. Ik schrijf er niet veel over want het is niet mijn meest favoriete activiteit.

Begrijp me goed: het is leuk werk en ik heb erg leuke collega’s, maar (sorry jongens) ik kan me wel iets anders bedenken waarmee ik mijn dagen zou willen vullen. Acteren bijvoorbeeld. Ik zal daarin niet de enige zijn, denk ik.

Vandaag dan toch wat over mijn arbeidzame leven. We zijn namelijk verhuisd. We zijn gaan samenwerken. We zijn nu groter en dus beter. Dat zeggen onze managers tenminste.

In ons geval betekende dit bijna twee dagen vingers draaien.

Gisteren om half tien ’s ochtends waren de verhuisdozen gepakt en de computers afgesloten. De mannen van het verhuisbedrijf kwamen enkele uren later. Vandaag bleken er op de nieuwe werkplek nog geen netwerkaansluiting te zijn (om het eenvoudig te zeggen: de computers deden het niet) en er was nog geen telefoonaansluiting. De apparaten zelf waren ook nergens te bekennen.

Gelukkig had één van onze bedrijfspartners hun traditionele kerstontbijt gepland. Hadden we in elk geval tot, pak ‘m beet, half tien iets te doen. Daarna konden we dozen uitpakken en kasten inpakken. Maar daar ben je ook geen dag mee bezig.

Om toch te kunnen bellen zijn mijn collega’s J en A dus maar even naar de oude werkplek gegaan. Die is tenslotte aan de overkant van de straat.

En dat verklaart deze foto van twee jullie onbekenden in een lege ruimte. Ik moest het even kwijt.

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.