Bij elk kruispunt van je leven verlies je een ik. Annie Romein-Verschoor

Drie meisjes kwamen op de tweebaanskruising aangefietst. ’t Verkeerslicht stond op rood.

Het eerste meisje waagde meteen de oversteek naar de middenberm tussen de zoevende auto’s door. Ze wenkte naar de andere twee.

“Kom!” riep ze. Het tweede meisje durfde de uitdaging ook aan. Een paar ogenblikken later stond ze met haar fiets tussen de twee rijbanen. Nu wenkten en riepen ze met z’n tweeën naar het derde meisje.

“Kom dan!” riepen ze. Het derde meisje aarzelde. Toen werd de druk haar te groot en trapte ze op de pedalen. Op dat moment kwam er van links een grijze auto aan. De bestuurder wist nog net op tijd te remmen.

[“Je moet wel uitkijken in hhet verkeer.” zei ’t eerste meisje bestraffend tegen het derde toen het zich alsnog bij hen had gevoegd. Schuldbewust zweeg het derde meisje.]