|
Ademloos zitten we voor de televisie en kijken naar een optreden van Rufus Wainwright.
Na afloop klinkt er een beleefd applaus van een publiek dat beter gediend zou zijn met Frans Bauer. De zanger kijkt wat verloren om zich heen.
En terwijl het publiek zich opmaakt voor nog een uurtje onbekommerde lol zegt Brrrr plompverloren: “Dat kunnen ook alleen maar homo’s, zo mooi depressief zingen.”
[Hij heeft gelijk — maar natuurlijk heeft hij gelijk. Ik wil het hem net zeggen, wanneer Paul de Leeuw weer in beeld komt. O ja. Er zijn ook uitzonderingen.]
Nou, in de day after, toen ik Rufus hoorde praten wist ik het wel zeker hoor lol maar soit.
{Mowl: en dan heb je mij nog niet gehoord.}
Grappig….precies hetzelfde overkwam mij ook, zwaar onder de indruk kon me alleen nog maar in superlatieven uitdrukken, meteen de dvd die aanstaande vrijdag uikomt maar besteld.
Las dat Elton John heeft hem recentelijk de beste muziekschrijver ooit heeft genoemd, wel weer beangstigend dat Elton en ik in smaak overeenkomsten hebben 🙁
{Mowl: zolang dat alles is.}
Ik kijk liever naar Mika. Daar word ik tenminste vrolijk van. Het kan dus wel.
{Mowl: er is een tijd voor alles. Ook voor Mika.}
Het was de eerste keer dat ik die Rufus Wainwright hoorde of zag en ik moet zeggen dat hij mijn tere zieltje heeft beroerd. Ik had er geen idee van dat hij homo is, alhoewel zijn kleding toch een weggevertje was.
{Mowl: als je het niet wist, zou je het niet zeggen.}
Nog een geluk dat Joling en Gordon niet net van start gingen…
{Mowl: daar word ik pas depressief van.}
Misschien had je zondagavond ook nog even naar het vervolg moeten kijken??
Toen was dat mooi depressieve er wel van af….
{Mowl: en ging mijn stukje de mist in, ja.}
Maar stiekum wel kijken hè, naar Paul. Of keek je eigenlijk alleen maar vanwege die klompendansers uit Aalten?
{Mowl: niks stiekem. De Leeuw is amusement. Niet meer. Aalten heeft trouwens een indrukwekkend oorlogsmuseum.}