Voorkeur

Ik kan niet zeggen dat ik erg van mensen houd. Misschien heb ik er daarom altijd de voorkeur aan gegeven mijn eigen mensen te creëeren in plaats van de echte te ontmoeten. Daphne du Maurier

“Zo,” zei ik, “nu ik eruit ben naar welke partij mijn stem gaat, is het uitzoeken bij welke naam ik het vakje roodmaak.”

“Wie had je in gedachten?” vroeg Lief.

“Ik overweeg Die-en-die,” zei ik, “of Die-en-die.”

Ik bekeek de kandidatenlijst die de gemeente alvast aan huis had laten bezorgen.

“Het moet eigenlijk een vrouw zijn,” aarzelde ik, “en het liefst van hier.”

Lief liep met zijn vinger langs de namen.

“Die zijn er niet,” zag hij, “alleen deze man.”

“Dat gaat hem niet worden,” besloot ik, “kijk eens verder.”

Lief zocht door.

“Hier,” ontdekte hij, “een vrouw en uit deze buurt.”

“Maar van de verkeerde partij,” signaleerde ik.

“Laat de woonplaats gewoon vallen,” suggereerde Lief, “na de verkiezingen verhuizen ze toch naar de Randstad.”

Ik knikte opgelucht en keek weer door het register. De twijfel keerde onverminderd terug.

“Nou moet ze eigenlijk zwart zijn ook, en lesbisch,” piekerde ik.

Standaard