 |
|
Brrrr kan het. In zijn eentje zichzelf vermaken. Er is altijd wel een kringloopcentrum te bezoeken, bloemen te kopen of een kopje koffie te drinken in de stad.
Ik kan het niet. Ik probeer het wel – wat hij kan, kan ik ook, zeg ik mezelf.
Ik fiets in mijn eentje naar de stad, kijk winkels waar ik niks van wil, zie mensen waar ik niks mee heb – en ik ben verloren.
Ontheemd.
Een half uur later ben ik weer thuis. Wachten tot Brrrr er weer is.
[Drie hele dagen moet ik mezelf vermaken. Er is genoeg te doen, te lezen, te schrijven. Maar ik kom tot niks. Nou ja, dit.]
Filmpje meepikken?
{Mowl: alleen als ie heel triest is.}
Doetinchem, ik dacht tiens, dat klink me bekend in de oren. En nu weet ik het weer. Twee van mijn man zijn beste vrienden wonen daar.
{Mowl: en kunnen jullie die verstaan?}
we gebruiken vooral veel mime 🙂
{Mowl: ah, mime. Dat spreekt.}
Dat belooft wat voor de komende twee logjes.
{Mowl: ojee. Moet ik dat weer waarmaken.}
Misschien wat extra logs schrijven dit weekend? Dan doe je gewoon alsof je erop uit bent (London? Paris) en geef je ons meerdere keren per dag een update!
{Mowl: ik kies voor zwelgen. Dat past ook beter bij mij.}