|
Als ik ’t had gekund, had ik waarschijnlijk door m’n tanden gefloten.
“Kijk toch es daar.” zei ik in ’n merkwaardige mengeling van ontzetting en ontzag. “De voorkant ligt d’r helemaal vanaf.” Op weg naar de palletsuper stond ’n kleine auto geparkeerd. Voor de neus lag ’n vermoeid-ogende bumper. “Tjonge.” articuleerde ik m’n emoties.
“Gelukkig zit d’r ’n briefje onder de ruitenwisser.” zag Brrrr. Ik las de schuldbekentenis van ’n transportbedrijf.
[Dat stemde de eigenaresse niet mild. In staat van razernij zagen we d’r even later bij de restanten van d’r vervoer. ’n Vriendin stond haar zwijgend bij.]
Je kunt het ook zien als een wel erg brede glimlach.
{Mowl: dat zag ’t baasje d’r niet in, volgens mij.}