Zus is onze tweede poes. Ze is heel bijzonder, omdat ze mensentaal verstaat. Heus!

Zo waren Brrrr en ik eens met elkaar aan het praten over de poezen. Dat Miesje veel muisjes vangt en dat Pimmetje ook zo’n jachtbeest is. Maar dat we dat van Zusje niet hoeven te verwachten. Zusje is een moderne poes, die niet houdt van iets met oogjes. Blikvoer, daarin schuilt de beschaving.

Zusje had ons gesprek aangehoord, terwijl ze lag te slapen, zoals hier op deze foto (Zus is de zwarte poes, de andere is Pim). Toen we durfden te twijfelen aan haar jachtinstinct sprong ze op, liep naar buiten en keerde weer met een muis – vers gevangen. Daarna ging ze weer weg om terug te komen met nog een muis. Tot drie keer toe herhaalde zich dit. Daarna ging ze weer in haar stoel liggen en sliep verder. Zo, ze had ons laten zien dat ze best in staat was tot het vangen van ongedierte.

Vanaf dat moment passen we erg op met wat we zeggen waar Zus bij is.

Kortgeleden was ze heel hard aan het spinnen. Ik zeg, op een neutrale toon: “Maak es niet zo’n herrie”. Onmiddellijk hield ze d’r mee op. Brrr. Best eng, eigenlijk.