Leuk kettinkje

piet
Sint-Niklaas aan de deuren luisterend en Zwarte Piet met zijn zak vol stoute kinderen: zinnebeelden van ons opvoedkundig arsenaal. Julien de Valckenaere (1998-1958)

“Ik wilde ’n leuk kettinkje voor m’n dochter kopen voor Sinterklaas. Dus toen ik langs zo’n cadeauwinkel liep, dacht ik, Kom, laat ik es binnen kijken.

“Aan die juffrouw van die winkel vraag ik dus: Juffrouw, heeft u misschien ook leuke kettinkjes? En ik leg uit dat ’t voor m’n dochter is voor Sinterklaas. Jazeker, zegt die juffrouw en ze laat me ’n paar leuke kettinkjes zien.

“D’r zit d’r één bij die ik wel leuk vind en niet te duur, dus ik zeg tegen die juffrouw: Juffrouw, pakt u die maar voor me in. En de juffrouw pakt gewoon inpakpapier, dus ik zeg tegen de juffrouw: Heeft u geen Sinterklaaspapier? Nee, zegt de juffrouw, wij doen niet aan Sinterklaas!

[Zelden heb ik iemand meer verbijsterd zien kijken.]

Standaard

2 gedachten over “Leuk kettinkje

  1. Baloo schreef:

    Een vrouwelijk mini-drama als dit opblazen – bijvoorbeeld tot een opera, dat konden klassieke componisten erg goed. Of tot een soap van meer dan tien jaar – zie de schrijvers van GTST. Elk flinterdun gegeven volstaat.

    Fraai geschetst door mijn kandidaat voor de Nobelprijs. Inderdaad: voor díe Nobelprijs.

    {Mowl: nou ’t comité nog overtuigen.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.