|
M’n voorlicht flikkert. Zomaar ineens.
’t Begon ’n paar dagen geleden, toen ik ’t lampje voorop m’n fiets wilde aanzetten. Ik drukte op ’t knopje en toen ging ie flikkeren. In eerste instantie dacht ik er niet veel bij. Och, dacht ik, zo zien ze me ook.
Lastiger was ’t dat ’t lampje niet meer uit wilde, waardoor ik m’n fiets flikkerend en wel bij ’t station moest parkeren. Dit zou het moment zijn geweest voor ’n goedbedoelende mede-reiziger om me d’r op te attenderen dat m’n lampje nog brandde. Waarop ik ’m dan geërgerd had kunnen toebijten dat ik dat heus wel wist.
Maar niemand die zoveel fatsoen had. Typisch.
[Gisteren, toen ik van m’n werk terugkeerde, stond m’n fiets, nog steeds flikkerend, op me te wachten. ’t Had iets vertederends — als ’n hond die voor de uitgang van de supermarkt hoopvol naar z’n baasje uitkijkt.]
Het lampje meteen weggegooid? Typisch geval van een LED-relatie.
{Mowl: je neemt ’t wel erg LEDterlijk.}
Oei, de Seth Gaaikema-award komt in beeld met deze. 😉
{Mowl: erg hè?}
Volgens mij is het gewoon een Kerstlampje 🙂
{Mowl: ’n lampje met ’n persoonlijkheidsstoornis, dus?}
Licht me even bij.
Wat heeft een fietslamp met je aardigheid te maken?
{Mowl: dat moet je peer vragen.}
Of is het lampje gewoon niet goed geaard?
{Mowl: heb je niks beters te doen in Tsjaad?}
als je de aarding van het lampje bekijkt zul je merken dattie aan de verkeerde kant zit
{Mowl: bestaat d’r zoiets ook als ’n goede kant, dan?}
Misschien moet ik er eens naar kijken. ’t Zal wel een los contactje zijn. Ik ben handig in die dingen.
(Het kan natuurlijk ook zo zijn dat het lampje zich uit solidariteit heeft aangepast aan je geaardheid.)
{Mowl: wat dan ook, ’t lampje is al vervangen.}
Wow! Da’s een best batterijtje!
{Mowl: energiecrisis? Welke energiecrisis?}
een flikkerlichtje; da’s toch goed?
{Mowl: maar natuurlijk.}
ja, een symbool van jouw persoonlijkheid
dus alleen maar positief, toch
{Mowl: ook ’n flikkerlichtje wil je soms uit kunnen zetten.}