|
’n Collega had gisteren de krant van vorig jaar bij ’t ontbijtbordje van d’r man gelegd. Iemand anders had z’n eigen arm in gips gezet. Collega’s van de overkant werd gevraagd zichzelf te wegen in verband met ’n nieuwe vloerconstructie. Allemaal doorzichtige grappen, waar iedereen zich vreselijk om moest verkneukelen.
Zoals die collega van me, die Jean. Ik stond in de loop van de dag aan z’n bureau.
“Heb je ’n nieuwe bril?” probeerde ie. Haha, dacht ik.
“Ik heb nieuwe glazen.” pareerde ik de aanval. Zo, dacht ik, dat was dan dat. ’n Fatale gedachte.
“Je veters.” zei Jean namelijk. Waarop ik naar m’n voeten keek.
[En ik had nog wel expres ritslaarsjes aangedaan, zodat ik in elk geval niet in die flauwe grap zou trappen. Jean moest d’r smakelijk om lachen. Nou ja, was d’r in ieder geval één blij.]
ik trap daar nooit in, mijn oma was altijd op 1 april jarig dus ik heb er altijd erg in
{Mowl: zeker weten?}
Bij ons worden er op alle dagen van het jaar mensen in de maling genomen. Daar is dus 1 april niet voor nodig.
{Mowl: leuke boel bij jullie.}
Een understatement 😉
{Mowl: vertel.}
Dit jaar is het niemand gelukt, echt, niemand (probeerde het, heee, wat saaaaai)
{Mowl: klinkt best sneu.}
Ritslaarsjes?
{Mowl: ja?}
Zo kun je op elk moment de can can gaan dansen, desnoods met zo’n wapper jurk erbij …. ritslaarsjes?!
{Mowl: is d’r iets mis mee?}
niets mis mee, kan niet wachten om het te zien 😉
{Mowl: moet je es langskomen.}
Humor ligt op kantoor.
{Mowl: mooi laten liggen.}
Hihi 😉
{Mowl: hoho.}
I’m wondering if and when your
colleague’s husband discovered
that it was last year’s paper.
A very good joke.
{Mowl: toen m’n collega onder de tafel rolde van ’t lachen kreeg ie wat in de gaten.}