|
Ik negeerde ’t sms’je dat ik vroeg in de ochtend kreeg. Maar de oproep van de telefoon moest ik wel beantwoorden. ’t Was Moeder van Ties. Op de achtergrond hoorde ik ’n sirene loeien.
“Help.” zei ze wat lacherig. “’t Alarm is afgegaan & ik weet niet meer hoe ik ‘m uitzet.” Ik grinnikte & gaf ’n korte instructie. ’t Werd stil. Moeder van Ties zuchtte hoorbaar.
“Ik had Ties ook mee moeten nemen.” zei ze.
[Ze heeft gelijk, dacht ik. De volgende keer dat we ’n paar daagjes weg zijn vraag ik meteen Ties maar zelf om op ons huis te passen.]
En even later stormde de politie jullie huis binnen om “inbreker” Moeder van Ties te arresteren?
{Mowl: daarover mag ik niks zeggen.}
Zijn jullie een paar daagjes weg? Gaan wij daar iets van merken?
{Mowl: jazeker.}