 |
|
“Sorry.” zei Brrrr. Hij had ’n ongelukkige formulering gebruikt en dat was bij mij verkeerd gevallen.
“Al goed.” zei ik — ik ben de beroerdste niet. Vergeven en vergeten, je weet wel. Ik pakte de steelpan. “Wil je ’n eitje voor ’t ontbijtje?” vroeg ik.
“Ja, lekker.” zei Brrrr.
“Ik zal d’r eentje extra doen.” zei ik. “Ik neem tenminste aan dat je voor morgen m’n brood maakt.” ’t Volgende moment was lang genoeg om de boodschap te laten bezinken, maar niet zo lang dat Brrrr me in de rede kon vallen. “Na zonet.” zei ik betekenisvol.
[’n Spijtbetuiging is prima, Wiedergutmachung beter.]
Nice. Aantekening van gemaakt.
{Mowl: verstandig.}
Naughty middel-aged man
{Mowl: hoe zeg je?}
bedoeld wordt: MIDDLE-aged man
{Mowl: met koppelteken?}
Als ik iedere ongelukkige formulering moest goedmaken, bleef ik bezig.
{Mowl: mooi toch?}
Breek het gesprek, tik een eitje.
{Mowl: ’n zachtgekookt eitje, als ik ’t mag zeggen.}
Wat heb je toch een GROOT hart! Een cardioloog zou er jaloers op zijn.
{Mowl: ben jij nou steeds zo vroeg of ben je altoos zo laat?}
En de reactie van Baloo hierop, alsmede mijn reactie op die reactie van Baloo, heb ik (dom-dom-dom) gewist. Zonder opzet, hoor.
Het kwam erop neer dat me dat te filosofisch was, maar dat ik in elk geval steeds en altoos zo ben.En verder een reuze compliment voor je zeer onderhoudende stukjes elke dag, en voor de persoonlijk noot in je reacties op de door je lezers uitgekraamde zin en onzin. Tweemaal daags een bezoek aan Mowl hoort intussen tot de hoogtepunten van mijn leven … wat dat nu weer niet over mij openbaart!
{Mowl: geeft niks. Als ik zeg dat gelezen worden m’n hoogtepunt is, diskwalificeer ik mezelf ook behoorlijk.}