“Da’s nou Charly.” fluisterde ik tegen S. Ze was meegekomen naar de voorstelling van Sven Ratzke.
“Ik blijf maar naar ‘m kijken.” zei ze. Ik knikte. De grote kleine pianist met de eeuwige pet was inderdaad adembenemend.
“Waar is Charly?” vroeg ik na afloop aan de Duits-Nederlandse entertainer.
“Hij is naar buiten.” zeidie. “Even ’n luchtje scheppen.”
“O.” zeiden S en ik tegelijk. Blijkbaar klonken we teleurgesteld. Sven wees naar de cd die we zojuist hadden gekocht.
“Maar ik kan ‘m ook signeren, hoor.” zeidie.
“O.” zei ik nog es. “O ja, natuurlijk.”
[Natuurlijk ben ik fan van Sven. Vooral als Charly Zastrau meedoet.]
Je hebt idolen en idolen.
{Mowl: en Charly.}
hihi, ben ik net voldoende niet-cultuurbarbaar om Sven Ratzke te kennen begin me je me daar over ’the piano-player’ .. tss
{Mowl: zo trek ik je telkens weer ’n treedje hoger.}