Afstand

AfstandPimmetje (links) is opgevoed door Zus (rechts). Door hem heeft ze haar moedergevoelens toch nog kunnen ontwikkelen. [Door een, euh, medische ingreep, hadden wij dat haar bijna ontnomen. Zus is daar gelukkig niet verbolgen over gebleven. Een beetje verdrietig, misschien. Maar niet verbolgen.]

Opvoeden betekende voor Zus dat zij ervoor zorgde dat Pim werd geaccepteerd door Mies (hier niet op de foto). En dat Pim genoeg te eten kon krijgen – Pim heeft namelijk een gebrekkig tongetje, waardoor eten wat minder goed gaat. En vanwege dat gebrekje kan Pim zichzelf ook niet goed schoonlikken. Ach, dat wilde Zus ook nog wel doen. Een gelukkig é©®oudergezinnetje: Zus en Pim.

Maar intussen is Pim groot genoeg om voor zichzelf te zorgen. Hij hoeft niet meer constant betutteld te worden. Hij is al zes!

Maar Zus is het daar niet zo mee eens. Als ze de kans krijgt, gaat ze op Pim liggen, zodat ie geen kant uit kan. En dan likt ze waar ze maar kan likken. In het algemeen probeert Pim het nu niet meer zover te laten komen.

Hij mijdt Zus.

En Zus? Ze voelt een afstand. Ze is verdrietig. Niet verbolgen, maar wel verdrietig.

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.