 |
|
Reizigers op Schiphol bezien mekaar met de herkenning van ervaren globetrotters. Mensen van de wereld die weten wat het leven te bieden heeft. De letters AMS op het bagagelabel staan garant voor achting en respect. En terecht. Want hoewel de reiziger gewoon een paar dagen Londen kan hebben gedaan, kunnen die drie letters net zo goed een eerste aanwijzing zijn dat men van doen heeft met een moderne Livingstone.
In de trein terug naar huis decimeert deze waarde geleidelijk.
Amsterdam Zuid levert verse medepassagiers in de vorm van verachtelijke kantoorslaven. Te min om er je neus voor op te halen. Subtiel wordt het koffer of de tas gedraaid zodat AMS zichtbaar wordt – een onderscheiding van de hunnen en de onzen.
In Utrecht moet worden overgestapt en de onzen raken definitief de meerderheid kwijt. Het koffer mag dan bovendien wel een soort van trofee zijn – het is wel een verdomd onhandig ding in een steeds voller wordende trein. Opeens merk je dat de eerbied langzaam heeft plaatsgemaakt voor ergernis.
Beschroomd schuif je de tas opzij. Nog wel met de drie letters naar voren, dat wel. Maar steeds minder wordt de allesoverstijgende euforie van de terugkeer.
Wanneer de trein aankomt in je woonplaats is er niet veel meer over van dat gelukzalige gevoel. Stil wordt de sleutel in het slot gestoken. De katten reageren nauwelijks. Ze lijken je niet te hebben gemist.
Je zucht, zet het koffer op de vloer en zegt: “Ga jij friet halen of zal ik?”
[Maar goed, we zijn weer thuis. Met heimwee naar elders.]
Als dagelijkse instapper op Amsterdam Zuid, kan ik je verklappen dat vanaf dat punt eerbied waarschijnlijk al plaatsgemaakt had voor ergernis….
sorry.
{Mowl: ik vermoedde al zoiets}
Ik heb jullie gemist. Echt!
{Mowl: we zijn altijd dichtbij gebleven.}
De thuiskomst: het moment waarop de kosmopolite ontmaskerd wordt. Friet.
{Mowl: we zijn globalisten.}Â
Fijn dat er ook weer foto’s zijn, zet je die óók nog bij je verhaaltjes van de afgelopen dagen trouwens??
(Maakt altijd je komische verhalen zo áf!! )
Welkom home en succes erweer mee!
{Mowl: ik zal zien.}Â
heimwee naar elders….Maar dat zegt genoeg over de mate van genieten wat jullie daar gedaan hebben..
Heerlijk mannen. en nu weer het dagelijkse leven in. Succes en sterkte ermee
{Mowl: niet nu, maar over een week. En we hebben nog een klein verrassinkje.}
Blij dat jullie weer veilig en wel op Nederlandse bodem staan. 🙂 En blij dat jullie duidelijk erg genoten hebben.
{Mowl: meer dan ik kon duidelijk maken.}Â
En met een paar dagen is het gevoel van de vakantie helemaal weg, het is vreselijk maar waar. We zijn gewoonte dieren en pakken zo de draad weer op, werk, huishoudelijke activiteiten en ik wil dat allemaal niet………
{Mowl: we blijven nog een weekje sudderen in het vakantiegevoel.}Â