Balkan

Op huis aanGisteren waren we uitgenodigd voor een etentje. In het Balkanrestaurant in Nijmegen. Pardon? Het Balkanrestaurant? Nee toch!?
Jip. Dus togen we, met frisse tegenzin, naar Nijmegen. Het begon al goed: er reden geen treinen, dus waren we aangewezen op vervangend vervoer, zoals NS dit eufemistisch aanduiden: een bus dus.
Maar daar kwam de eerste verrassing. De bus was een snelbus, waardoor de reistijd niet veel langer was dan normaal. Dus waren we ruim op tijd in Nijmegen. Een telefoontje was voldoende om nog even met Richard af te spreken op het terras van Lux – het weer was er naar. En dat was zo gezellig, dat we toch nog te laat bij het restaurant verschenen.

Het interieur was wat we kenden van lang geleden. De overige gasten ook. Fout, fout, fout! Veel wit (meubels) en blond (gasten). Maar goed, we zaten er met de rug naar toe, dus dat kon de pret niet drukken.

We besloten, gezien eerdere ervaringen, de keuken niet al te zeer uit te dagen. Brrrr nam plakjes rundvlees in een saus van ketjap en gember. Ik koos de slakken. Dat was dapper, want mijn laatste ervaring met slakken was dat deze gesmoord waren in een overdadige roomsaus. Vernieuwend, zeker, maar niet om te vreten!

Dit keer waren de slakken op klassieke wijze bereid: roestvrijstalen bakje, schelpjes erop met slakjes erin, kruidenboter erop en in de oven. Eenvoudig, maar heerlijk. Hetzelfde gold voor het rundvlees.
Daarna kwam het hoofdgerecht. Brrrr en ik hadden allebei de kip-gyros aangewezen toen de serveerster ons onze bestelling kwam opnemen. Inderdaad, geen groot avontuur. Maar nogmaals, onze eerdere ervaring met het Balkanrestaurant waren van dien aard dat we dat ook niet aandurfden.

Of dat onterecht was, geen idee, maar we kregen het vermoeden dat de keuken toch een stuk verbeterd is. Het bord was gevuld met – uiteraard – gyros, aangekleed met kruidenrijst, boontjes in spek gewikkeld en een (onbekende) pasta. Het geheel was smakelijk te noemen.

Rest nog de bediening. Deze deed erg haar best. We kunnen d’r geen kwaad woord over zeggen.

Kortom: het was zeker geen topervaring, maar oversteeg wel onze negatieve verwachtingen.

De punten.
De zaak zelf ziet er niet uit. Maar blijkbaar vindt het soort gasten dat er op afkomt dit prima. Wij kunnen er niet meer dan vier punten voor geven.
De bediening was prima. We geven een zeven.
Ook een zeven voor het eten.
Daarmee komt het Balkanrestaurant op een gemiddelde van 6.

(Als we zelf hadden moeten betalen, was hier dus een fooi gerechtvaardigd geweest. Maar dan was de waardering misschien ook lager uitgevallen.)

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.