Ook in die boekjes, die zij schrijven over het minachten van de roem, zetten diezelfde filosofen hun eigen naam. Marcus Tullius Cicero

“Laat eens zien.” zei de Fotograaf. “O, mijn hemel, dat is de moeder van mijn ex.”

Ik keek nog eens naar de foto van de dame die vriendschap met me zocht.

“Ze ziet er wel aardig uit.” probeerde ik.

“De moeder. Van. Mijn. Ex.” beklemtoonde de Fotograaf. “Jij kent haar niet eens.”

Ik hield mijn vinger boven mijn telefoonscherm.

“Dat klopt.” zei ik. “En ze is de vierde al die ineens vrienden met me wil worden.”

De Fotograaf haalde zijn schouders op.

“Dat is de tol van de roem.” verzuchtte hij.

“De tol van de roem.” herhaalde ik. Ik drukte op een knop.

“Wat heb je gedaan?” fronste de Fotograaf. Hij kende mijn wispeltuur.

“Afgewezen.” zei ik. Ik hoorde zelf de trots in mijn stem. De Fotograaf knikte tevreden.

“Goed zo.” stemde hij in.

Ik keek even naar het kale en lege schermpje.

“Ik mis haar nu al.” zei ik.