Opstaan met de leeuwerik en naar bed gaan met het lam. Nicholas Breton

Enkele uren eerder was de klok teruggezet. We fietsten door straten die leeg waren van de mensen die wel uitsliepen. We zeiden mekaar niks: ’t zou de leegheid verstoren. En bovendien wisten we precies wat we mekaar niet wilden zeggen.

D’r was ’n feest geweest, die avond d’rvoor. We hadden uitgekeken naar dat feestje, van die avond d’rvoor. ’t Was ’n sprookjesfeest en de gasten zouden allemaal als sprookjesfiguren verkleed gaan. Ook wij hadden onze pakken al uitgezocht: Brrrr was de Gelaarsde Kat en ik zou ’n soort verlept Roodkapje wezen. Maar ’t was nog vroeg in de avond en we waren moe van ’t werk.

“We kunnen best nog wel ’n uurtje slapen, voordat we naar ’t feest gaan.” vonden we samen.

Enkele uren later werd de klok teruggezet. Maar niet ver genoeg.