|
Ariel Sharon is uit zijn coma ontwaakt. En Brrrr Clinton en Paul Witteman zijn samengesmolten. Ze zaten tenminste aan aan de tafel naast ons, in het sjieke restaurant waar we onze achtste trouwdag vierden.
Ze waren in gezelschap van twee dames die tenminste half zo oud waren als de heren en, in geval van Sharon, nog geen kwart van diens gewicht hadden. Samen.
Het gespreksonderwerp was steevast ‘geld’. Het was duidelijk, dat de mannen daar geen gebrek aan hadden. De dames toonden onopvallend-opvallend de gigantische ringen die ze ongetwijfeld van hun disgenoten cadeau hadden gekregen.
Op een gegeven moment werd de volgende gang geserveerd: voor een ieder een schoensmeerblikje op een bedje geraspt ijs, dacht ik. Ik had het fout: het blikje werd geopend en bleek een flinke hoeveelheid prachtige Beluga-kaviaar te bevatten.
Met een benen lepeltje werden de kostbare steur-eitjes in korte tijd naar binnen gewerkt. Geproefd werd er niet. Wel gespoeld. Met champagne, uiteraard.
[Nou ja, niet getreurd. Kaviaar is in elk geval wel te koop.]
Acht jaar al! Gefeliciteerd!
Wat hebben jullie nog meer gegeten dan een blikje schoe huh kaviaar?
(je merkt het al zeker? Ik heb nog niet gegeten vanavond 🙂 )
{Mowl: ik heb inmiddels verslag gedaan.}
gefeliciteerd!!!
als ik de stukjes lees en jullie samen zie dan voel ik “dat is samen-fijn ”
{Mowl: wat lief!}
Lieve mannen, door alle omstandigheden is mij jullie trouwdag helemaal ontschoten. Van harte gefeliciteerd en op nog vele jaren samen. Ik hoop dat jullie een geweldige dag hebben gehad en heerlijk hebben gegeten, ik hoor het allemaal nog wel.
{Mowl: je bent vergeven.}