“Dat usb-kabeltje, moet dat mee?” vroeg Brrrr.
“Dat is van jouw fototoestel.” zei ik.
“O?” zei Brrrr. “Ik dacht dat ’t van jouw mobieltje was.”
“Nee, dat is deze.” Ik liet een ander snoertje zien. Ineens bedacht ik wat.
“Heb je de gps-ontvanger nog gezien?”
“Wat moet je daarmee?”
“Voor m’n tomtom.” zei ik. “Waar zijn trouwens de opladers?”
[Reizen in het pre-digitale tijdperk was een stuk eenvoudiger. De dingen waar een modern mens tegenwoordig aan moet denken. Je zou d’r bijna voor thuisblijven.]
Waar is mijn dagelijkse stukje van zondag? Ik wil mijn dagelijkse portie Mowl…
Ja René hoor es, het is toch ook een kwestie van goeie shit kopen. Er zijn apparaatjes waar alles van wat je net opsomt gewoon in zit. Tomtom is trouwens ontzettend 2007.
Erg herkenbaar…. gadget-meeneem-stress
Was er maar een universele oplader voor alles.
wat moet je in hemelsnaam met een tomtom???
Parijs is groot hoor 😉
Wat ik me afvraag, moet je nu nog vertrekken? Of ben je al terug?
Waar gingen jullie naartoe? De Noordpool?
Hahaha. Je kunt ook zorgen dat alles compatible is.. heb je maar EEN kabeltje nodig 🙂
maar dan neem je toch nog reserve mee… en niet te vergeten adaptors…. zonder adaptor geen stroom in je toys!!
Toen je vakantieberichten pas aankwamen als je zelf al weer terug was, toen je nog moest wisselen aan de grens en na je vakantie nog een halve week op je foto’s moest wachten. Die uiteraard allemaal bewogen waren. Dat waren nog eens tijden.
Ik verlang ook zó naar die goeie oude tijd. 😉