Euforie

De geur van de stilte is zo oud. Oscar Vladislas de Lubicz Milosz

De geur van de stilte is zo oud. Oscar Vladislas de Lubicz Milosz

Ik liep met collega C langs de balie. Ze snoof en stopte.

“O wat heerlijk weer.” genoot ze. “Ben jij dat?” Ze wachtte niet af en stak haar neus in mijn nek.

Alweer? dacht ik.

“Wat is het?” vroeg ze.

Ik noemde de merknaam van mijn eau de toilette. Collega R, die aan de balie zit, hoorde dat.

“Dat is de lievelingsgeur van Balkenende.” wist ze. “Jij ruikt naar Balkenende.” Collega C trok vol afgrijzen haar hoofd terug.

[Dat kwam aan. En de werkdag was nog maar net begonnen.]

Standaard

10 gedachten over “Euforie

  1. Lastig om het voor iedereen ‘lekker te laten ruiken’.
    Aangename geur is een subjectieve beleving die nooit
    overdraagbaar is. Dat maakt het zo moeilijk om iets universeel
    lekker te vinden. Dit is geen kritiek, maar een terloopse constatering.
    Een filosofisch obstakel, dat nooit van plan is -voor wie dan ook-
    het veld te ruimen.

  2. Gelukkig is er weinig gevaar dat je je haar zal laten knippen zoals Balkenende het zijne. (hoop ik toch 😉 )

    {Mowl: als ik ’t al zou kunnen.}

  3. Zolang je maar niet naar Donner ruikt 😉

    En ja, ik ben ook benieuwd om welke geur het hier gaat.

    {Mowl: vooruit dan — Euphoria for Men van Calvin Klein. Heeft ie aan ’t meisjesblad Yes verklapt. Maar hoe ruikt Donner dan?}

  4. Cyberjunk schreef:

    Voordat je collega R geloofde had je haar eerst eens moeten vragen hoe ze wist dat dit de lievelingsgeur van Balkenende was. De kans dat ze dat zat ter plekke zat te verzinnen was toch evengoed aanwezig? Dat was zelfs zeer waarschijnlijk.

    {Mowl: collega R is niet zo’n type.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.