Het is een vergelijking die te vreselijk is om te maken, maar omdat ik hem al heb gemaakt, besta ik het om nog een stap verder te gaan: als dit een oorlog is, waarin we ons nu bevinden, kunnen we ons daar dan bij neerleggen?

Ik zag een duif, voedsel pikken op een plein. Zijn linkerpootje was verminkt, waardoor hij pikkelen moest bij elk nieuw pitje dat hij pikken wilde.

Het klein gebrek deerde kennelijk niet. Zijn verbrijzelde poot was een gegeven en niet anders.

In de stad was het de laatste dagen druk gelijk elke voorcrisiale zondag, naar het schijnt. En de parken raakten overvol. De handhavers kunnen slechts met moeite handhaven. De mensen sakkeren en zijn de beperkingen beu, hoor ik. Ze waren misschien voor even acceptabel, maar de grens is nu toch echt wel bereikt.

De duif pikte en pikkelde intussen lijdzaam door. Het was niet anders.