Cynisme is het krachtigste wapen tegen droefheid. Marc Andries

“Ik kom nooit geen grammetje aan.”

Het was een nogal overbodige mededeling van de broodmagere jongen in de kleedkamer van de sportschool. Overbodig en pijnlijk misschien, juist nu hij het tegen een, zo te zeggen, wat vollere jongen zei. Die reageerde niet, maar kleedde zich zwijgend verder om.

“Dat komt, ik heb een hele grote verbranding.” ging de magere jongen verder. De vollere jongen keek hem kort aan, voor hij zijn shirt over zijn hoofd trok. De magere jongen ging op een bankje zitten. Hij keek nadenkend naar de vollere jongen, die net zijn broek aan het verwisselen was.

“Ik kan echt kilo’s eten.” zei de magere jongen dan. “Altijd blijf ik even zwaar.” Hij knikte erbij en fronste – zodat het wel ernstig moest zijn.

De vollere jongen ging naast hem zitten. Hij boog naar voren en pakte zijn schoenen van onder de bank.

“Ja, dat ken ik.” zei hij.