 |
|
“How-dy!” zei de jongen toen we hem passeerden.
“Wat zei-d-ie?” vroeg Brrrr even later.
“Volgens mij zei-d-ie ‘Howdy‘ ((hoi)).” antwoordde ik. “Maar dan met de toon van ‘Goeiedag, lekker ding’.”
“Tegen wie zou ie het hebben gehad, denk je?” vroeg Brrrr.
“Tegen jou, natuurlijk.” stelde ik.
“Waarom?”
“Nou, jij bent jonger en knapper.” vond ik.
“Maar ik ben toch op jou gevallen.” zei Brrrr.
Ik keek om. De jongen grijnsde ons na.
[Koud een dag is het kabinet demissionair en nu is het leven al leuker.]
Pingback: Excommunicado | Mowl.eu
Ik had zelfs in mijn mooiste dromen niet kunnen hopen dat het zo snel zo veel leuker zou worden 😉
{Mowl: er is volgens mij sprake van een collectieve opluchting.}
Als je Howdy zegt moet je wel een sheriff uit een tekenfilmserie zijn.
{Mowl: misschien dat de jongen dat wil worden, later.}
awwwww, jouw Brrrr is echt toch wel een lieverd hé?
{Mowl: ik zal nooit iets anders beweren.}
Een stuk leuker zelfs. Ik fietste gisteren door de stad en had het gevoel dat iedereen het stiekem een beetje aan het vieren was…
{Mowl: het leek wel bevrijdingsdag. Maar dat kan ook door de vlaggetjes komen die overal nog hangen.}