De mens is een toilet op twee benen. Georg Groddeck
“Ik heb alleen een flessenbonnetje.” zei de man die bij de kassa stond. Hij liet een papiertje zien dat het kassameisje van hem aanpakte. Ze bekeek de grauwige man net iets te lang. “Hij is wel van gisteren.” haastte die zich vooral te zeggen.
“O, maar dat geeft niet.” zei het kassameisje. Ze sloeg een toets aan, waarna de kassa zich opende.
“Dat mag niet overal.” wist de man.
“Hier wel.” zei het kassameisje. Ze pakte wat muntgeld. “Wij doen daar niet moeilijk over.” Ze sloot de lade.
“Ik wilde hem echt gisteren al inleveren.” De man vond blijkbaar dat hij nu het hele verhaal moest vertellen. “Maar toen heb ik in mijn broek gepoept.”
De hand van het kassameisje, die net onderweg was naar die van de man, bleef even ergens in de lucht hangen.
[“Dankuwel.” knikte de man beleefd, toen het kassameisje het geld in zijn handen legde.]
Een supermarkt mag een flessenbon niet weigeren als de datum niet van vandaag is. Deze bon vertegenwoordigt een waarde en verliest die waarde niet binnen een dag.
{Mowl: wat heb ik toch ’n hoop deskundigen onder m’n lezertjes!}
gruwel
{Mowl: wat je al niet meemaakt.}