Gisteren moest Brrrr werken.

Op een gegeven moment besloot ik dat we niet genoeg brood hadden – maar ja, zaterdagmiddag, hè. Dus ging ik nog maar even naar de supermarkt. Da’s geen bezwaar, want volgens de Keuringsdienst van Waarden is 90{4684f86fd8b9abb049241142c8d3f7cd5b029f19ed96399572a37afca9492c25} van het brood – bij bakker of supermarkt – van hetzelfde voorbereidde meelmengsel gemaakt. Supermarktbrood of bakkersbrood: d’r is praktisch geen verschil meer.

Om een lang verhaal kort te maken: aangekomen bij mijn eindbestemming stond een autobusje. Op de zijkant stond een internetadres gedrukt: www.uwrechterhand.nl. Serieus.

Het bleek het adres van een klussenbedrijf te zijn. Als de nood aan de man is, kun je ze bellen en, euh, rukken ze uit.

Ik snelde de winkel in, rekende een zak broodjes af en holde naar huis. Want natuurlijk was ik m’n fototoestel weer es vergeten. Thuis griste ik het ding van de oplader en rende terug. Dit was een beeld wat ik jullie niet mocht onthouden.

[Maar ja, het onvermijdelijke was al geschied. De bus was weg. Het enige wat rest is een foto van mijn eigen rechterhand. Het gaat trouwens goed met mijn bultjes, dank je. De anabolen zorgen voor een strak huidje, dat wel.]