Flip-overs en viltstiften bleven achterwege, op deze teambuilding-dag. Wel gingen we naar buiten en leerden hoe we over een als touw vermomde Berlijnse muur konden klimmen. En hoe we een glas water op een groot zeil over een afstand van zo’n twintig meter konden vervoeren (en weer terug). En hoe we met twee te korte planken een denkbeeldige rivier met vier kleine eilandjes erin konden oversteken. Altijd handig.

Ik moet toegeven dat het niet zo’n hel was als ik had verwacht. Eigenlijk was het best leuk, vooral toen na vier uur de bar openging en we ons konden opmaken voor het buffet.

De dag vond plaats op landgoed Rhederoord in De Steeg. Sinds anderhalf jaar wordt dit op zo biologisch mogelijke manier uitgebaat. De groenten komen zo veel mogelijk van eigen land, de kaas is zelf gemaakt en het vlees komt van vee dat fluitend naar het slachthuis huppelde.

Op een gegeven moment boog collega J zich naar mij en zei: “Morgen ben ik Brrrr.” Ik keek hem verbaasd aan. “Met de waardering.” lichtte hij toe.

-“Moeten we dit dan waarderen?” vroeg ik. J knikte en nam nog een hap.

Goed dan – al moet ik zeggen dat ik niet meer precies weet welke punten J heeft gegeven. Debet hieraan is de reeds eerder genoemde en op dat moment nog steeds geopende bar. Het kan dus zijn dat ik in de loop van de dag een correctie op het eindresultaat moet toepassen.

De bediening vonden we, geloof ik, allebei een 8 waard. De ambiance beloonde ik met een 9, waar J een 8 toereikend vond. En het eten: beseffend dat het hier om een culinaire prestatie betrof om zo’n veertig monden gelijktijdig op zo’n niveau te voeden, kwam ik op een 8. En, ach, J ook vast wel.

De waardering voor Rhederoord wordt daarmee vooralsnog een 8+.

[Later ben ik op mijn fietsje geklommen en helemaal naar huis gereden. Dat ging een stuk sneller dan toen ik ’s ochtends heen reed. Overbuurman S heeft het dan over ‘de nestgeur’. Onzin natuurlijk. Ik wilde weer bij Brrrr zijn.]