Kutgevoel

Een heel lekker koekje kan, vóór iemand het proeft, al verknald worden door de verpakking. Chris van den Durpel

Een heel lekker koekje kan, vóór iemand het proeft, al verknald worden door de verpakking. Chris van den Durpel

De twee meisjes, waarvan er één uit Bosnië zou blijken te komen, interesseerden het blijkbaar niet dat vreemden hun gesprek konden horen. De donkerharige, de Bosnische dus, al helemaal niet.

“Sinds ik in Nederland ben, is het allemaal kut.” zei ze. Het andere meisje leek hiervan niet erg onder de indruk.

“Nounou.” temperde ze tenminste. “Nou overdrijf je wel wat.” Die relativiteit pikte de Bosnische niet.

“Hè? Overdrijven? Echt niet.” viel ze uit. “Het is hier allemaal begonnen. In Bosnië had ik het nooit.” (Hier leerde ik dus dat ze Bosnisch was.) Het andere meisje moest lachen.

“Toen was je, wat? Acht of zo.” zei ze. Het Bosnische meisje sloeg grimmig haar armen over elkaar. Ze wachtte even om te kijken of haar humeur verbeterde – en dat deed ’t niet. Dus ging ze haar gelijk halen.

“Je kunt lullen wat je wilt,” zei ze, “maar daar was ik nooit ongesteld.”

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.