Laat

kraai
‘Ik word oud,’ zuchtte hij.
‘Welnee,’ troostte ik hem,
‘jij wordt helemààl niet oud!’
Maar dat scheen hem toch
ook weer niet te bevallen.
Jan J. Pieterse

“’t Zou ook best ’n midlife-crisis kunnen zijn.” opperde ik, nadat ik m’n onvoldaanheid had uitgesproken over m’n dagelijkse bestaan, zonder dat ik kon duiden wat d’r nou precies mee mis was — niet meer dan ’n onbestemd gevoel, zeg maar. Brrrr had me zwijgend aangehoord.

“Midlife-crisis?” zeidie toen voorzichtig. Hij sprak ’t woord uit als iets allesbehalve denkbaar. Ik voelde zowat ’n glimlach opkrullen uit dankbaarheid voor de lieve geste.

“Ben je daar niet erg laat mee?” fronste ie toen. Ik haperde.

[“Maar je bent daarentegen altijd overal laat mee geweest.” duwde die de dolk nog iets dieper. “Dus ’t zou best kunnen.” Hij knikte. Hij was serieus.]

Standaard

3 gedachten over “Laat

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.