Machtig

Jaag vooral niet naar verheffing:
Schoei u met geen purpre brozen:
Laat aan dwazen de ad’laarsvleugels.
Jacob van Lennep

Natuurlijk was de conclusie veels te kort door de bocht – dat wisten we zelf ook wel, ergens – maar dat mensen die wat over andere mensen te zeggen hebben regelmatig zelf als kind gepest zijn, stond voor ons als een paal boven water.

“Ik weet het niet zeker, maar volgens mij draait alles om wraak,” meende J. Hij wees op bepaalde functionarissen die er een bepaald genoegen in schenen te scheppen om bepaalde anderen te corrigeren.

“Dat denk ik tenminste,” voegde hij er veiligheidshalve aan toe. Je moet voorzichtig zijn met je woorden, vandaag de dag. Ik begreep het. Sterker nog: ik herkende het. De toegang tot mijn werk werd al wekenlang bepaald door mijn oordeel over de naleving van de regels. Ik was de poortwachter en mijn stem was wet.

En jongen, wat voelde dat goed!

“Ben jij soms ook gepest als kind?” wilde J. weten.

Ik lachte maar wat.

Standaard