![Het beeld dat ik van mezelf heb verschilt zeer van het beeld dat ik probeer te creëren in de geest van anderen met het doel hun liefde te winnen. W.H. Auden](https://i0.wp.com/www.mowl.eu/wp-content/uploads/2015/09/f3f29308ac0c445eafcd5cb56f0d108c.png?resize=696%2C392&ssl=1)
Het beeld dat ik van mezelf heb verschilt zeer van het beeld dat ik probeer te creëren in de geest van anderen met het doel hun liefde te winnen. W.H. Auden
Ik had geeneens in de gaten dat ik geluid maakte. Of misschien ook wel, maar niet zo dat anderen het hoorden. Maar ja, daar was die mevrouw, zo’n min-of-meer-collega (omdat ze ander werk doet bij een andere baas, maar toch wel een beetje in dezelfde richting), die me aankeek alsof ze wat tegen me ging zeggen – zo leek het tenminste – dus ontdekte ik dat ik geluid maakte. En toen hoorde ik mezelf ook.
“Shalalie.” zong ik overduidelijk.
“O, ik dacht dat je wat wilde zeggen.” zei de min-of-meer-collega.
“Neeneenee.” zei ik snel. Ik trok een vrolijk gezicht. Zodat ze misschien zou gaan denken: Wat een prettig gestoord figuur. Gestoord, maar prettig.
[Het maakt niet uit wat ze van me vinden, zolang het maar niet waar is.]
Sieneke bedoel ik
{Mowl: o die.}
Maar ze ziet er wel een lief meisje uit 🙂
{Mowl: wie?}
Sieneke ligt eruit…nu dat melodietje nog…
{Mowl: da’s heel wat moeilijker.}
Erg met je gesteld, als je Sieneke gaat lopen zingen:-(
{Mowl: shalalie, ’t gaat niet uit m’n kop.}
Sieneke laat je nu eenmaal niet los. Brrr…
{Mowl: zoals jij dat zegt klinkt dat ineens heel eng.}