Onderweg naar morgen (2)

Allemachtig, wat een film is het!

Nu, de ochtend erna, voel ik het nog steeds – zo niet sterker. En dan heeft een film me echt gegrepen. Als ik me niet alleen die anderhalf, twee uurtjes in de donkere bioscoopzaal in een andere wereld waan, maar ook de dag erna.

Verdomme, Simon, je hebt me geraakt. En niet zo’n beetje ook. Ellie, bedankt voor de kaartjes!

[Wat kan goed huilen toch lekker zijn!]

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.