De boekenweek is begonnen. Ditmaal wordt aandacht gevraagd voor de Dood. Een onderwerp dat mij altijd weer fascineert. En waarom? Ik zou het niet weten. Misschien omdat ik er net zo weinig van weet als van mijn geboorte? Mijn ouders hebben er later nog wel wat over losgelaten. Een geboorte lijkt me geen onverdeeld genoegen. Maar in elk geval heb je nog getuigen die je er over kunnen berichten.

Met de dood is dat een beetje anders: ik ken niemand die ooit tegen een gestorvene heeft kunnen vertellen dat ie zo’n mooi is heengegaan.

“En weet je nog wat je tó¥® zei?” (Liefst enigszins vertederend uitgesproken.)

Klik maar es hier om een paar beroemde laatste woorden van Nederlandse schrijvers te lezen.

Erg goed gekozen vind ik deze: “Hoe laat is het?” (“Tijd, jongen, tijd!”)