Vanmorgen kon ik iets langer blijven liggen dan Brrrr. Hij moest er eerder uit dan ik en deed zijn uiterste best om mij nog even te laten slapen. Toch was ik wakker. En toen hij wegging bracht ie me nog een zoentje. Heel lief allemaal.
Maar ik zou ik niet zijn als ik niet (door een vreemde kronkel) het gevoel had gekregen dat ie boos was op me. Waarom? Omdat ik later naar bed was gegaan? Omdat ik langer kon blijven liggen? Allemaal onzin natuurlijk, maar zo zit ik in mekaar.
Het gevolg was dat ik me de hele dag rot heb gevoeld. Schuldig, verdrietig… Om niets dus.
Stom h迼/textarea>
Uitgebreid
| Berichtstatus: | |
|---|---|
| Send trackbacks to: | Separate multiple URIs with spaces |
| Post slug: | |
| Post author: | |
| Edit time: | |
| Verwijderen: |