Het meisje liep aan de hand van haar oma.

“O jasses,” zei die, “kijk, daar heb jij zo’n hekel aan.”

Het meisje keek omhoog, naar oma.

“Waaraan, oma?”

Oma wees naar de auto op de stoep even verderop.

“Aan mensen die hun wagen zomaar overal neerzetten,” antwoordde oma, “dat is niet netjes. Dat vind jij niet leuk.”

Het meisje wandelde een paar stappen verder. Ze dacht na.

“Maar dat vind ik helemaal niet erg, oma,” besloot ze, “misschien was er geen plaats meer voor de auto en moest de meneer heel erg plassen. Of was de hond ziek en moest de meneer naar hem kijken. Of was de mama jarig en had de meneer een heel erg groot cadeau.”

Oma onderbrak het pleidooi.

“Onzin,” zei ze, “de auto staat gewoon in de weg en daarom heb je daar een hekel aan.”

Ze liepen voorbij het obstakel.

“Punt uit,” zei oma.