 |
|
“Stel je nou voor dat je met z’n tweeën tegelijk doodgaat, zou je dan in één kist mogen worden begraven?” vroeg collega R zich hardop af. “’t Hoeft geen grote kist te zijn, hoor.” zei ze. “Je kunt tenslotte best wel ’n beetje inschikken.”
“Of de één gaat met z’n hoofd aan de ene kant en de ander aan de andere kant.” suggereerde ik.
“Dat zei m’n man ook al.” riep collega R uit. “Maar dat lijkt me zelf eigenlijk weer wat minder prettig.” Ze keek alsof ze ’t zich voorstelde. “Nou ja, als z’n voeten maar goed zijn gewassen.”
“Da’s ’t minste.” vond ik. “Je moet niet met je neus tegen zweetvoeten aan liggen.”
“Zelfs niet als ze van je man zijn.” knikte collega R.
“Zelfs dan niet.” zei ik.
[Sommige dingen doe je gewoon niet. Zelfs niet in ’n goed huwelijk.]