Computers zijn waardeloos. Ze kunnen alleen maar antwoorden geven. Pablo Picasso

Er zijn van die mensen voor wie het leven een vreemde woning is, waar ze alle dagen doorheen dwalen. Deze man keek alsof hij er voor de ingang stond en naar de deurbel zocht.

“Mijn computer is zo traag.” begon hij. Hij had zijn beide handen gevouwen, met zijn ellebogen verborgen onder het tafelblad. “Ik denk dat ik hem moet updaten naar Windows Zeven.”

“Tien.” verbeterde ik, hoewel zijn ogen bijkans smeekten om dat niet te doen. “Windows Tien.” Een rimpeltje bij zijn wenkbrauwen trok samen. Hij slikte. De vingers van zijn hand verkrampten.

“Nee, Zeven.” zei hij langzaam. “Ik heb al wel Acht op een schijfje, maar daar waag ik me nog niet aan.”

Ik had spijt van mijn woorden – het postuur van de man leek erdoor te krimpen.

“O ja.” knikte ik daarom maar. De man glimlachte even wat.

“Is er echt ook al een Tien?” vroeg hij dan.