Slagboom

Kennis is macht. Maar je moet er wel open voor staan. Guido van Heulendonk

Ik ben niet technisch aangelegd, dus ik zag alleen een monteur met een kastje bij het kastje van de slagbomen. Iets deed het niet, dacht ik, en hij was er om het te maken.

“Zo,” hoorde ik hem in zichzelf praten, “nu moet hij het weer doen.” Hij drukte op een knopje, maar er gebeurde niks. Dat wil zeggen: het bareel achter hem en buiten zijn zicht ging wel omhoog, maar die waaraan hij werkte bleef rusten.

De monteur vloekte.

“Hoe kan dat nou?” hoorde ik.

Hij drukte nog eens op hetzelfde knopje en weer bleef de hefarm bij hem stil. De andere ging terug omlaag.

De monteur ging op zijn knieën zitten en keek haar het kastje.

“Ik snap er niks van,” mompelde hij. Hij krabde op zijn hoofd.

“Misschien hebt u twee draden verwisseld,” wilde ik voorstellen, maar ja, zoals ik al zei: ik ben niet technisch aangelegd.

Standaard