Stop in the name of love!

Toen enige tijd geleden Broer en diens vrouw gingen slapen vertelde zij hem dat ze had besloten te stoppen met roken.

-“En jij rookt morgen ook niet meer.” mompelde ze. Ze trok het dekbed over zich heen en viel in een diepe slaap nog voordat Broer “O?” had kunnen zeggen.

Maar andermans belofte maakt schuld dus vanaf die dag heeft Broer geen sigaret meer opgestoken. Heel even heeft hij gedacht nicotine-pleisters nodig te hebben. Maar toen hij die ook ’s nachts bleek te moeten dragen is ie daar ook mee gestopt. “Geldklopperij!” vond hij. In zijn slaap heeft ie namelijk nog nooit gerookt.

(De vrouw van Broer is inmiddels weer gevallen voor de verslaving. Broer was daar – zacht gezegd – niet blij mee. Zelf zegt ie sinds die gedenkwaardige avond nooit meer trek in een peuk te hebben gehad. Bravo Broer!)

Brrrr heeft nu ook besloten te stoppen. En ik doe met hem mee. (Wat, jullie waren toch al gestopt? Jazeker, en daar maakte ik ook trots melding van! Maar tot dusver heeft het nooit lang mogen duren.)

Het was niet langer vol te houden dat het gekuch en geratel ’s ochtends te wijten was aan de droge lucht op de slaapkamer. Of een koudje. Of noem maar een andere doorzichtige smoes.

[De eerste drie maanden schijnen het ergst te zijn. Gedenk ons in uw gebeden.]

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.