“Good morning, how can I help you?” – de woorden maakte me even stil. Ik controleerde het nummer op mijn scherm.
“Pardon, ik dacht dat ik dit-en-dat-Hotel in Amsterdam aan de lijn had.” zei ik dan.
“Dat klopt, meneer.” zei de stem nu in vlekkeloos Nederlands. Weer haperde ik.
“Maar u neemt op in het Engels.” zei ik. (Ik moet een beetje zielig geklonken hebben.)
“Jazeker meneer.” zei de stem (nog steeds even vriendelijk en beleefd). “Veel van onze gasten spreken Engels.” Er ontsnapte me een zucht.
“Als ik in Parijs of Berlijn een hotel boek word ik aangesproken in het Frans of Duits.” zei ik. “En dat vind ik heel normaal. Charmant zelfs.” voegde ik er aan toe.
“Jazeker meneer.” zei de stem (ik kreeg ineens ’n hekel aan die correcte toon). “Maar dit is Amsterdam.”
[Dit is Amsterdam echode het nog lang en onderworpen na in mijn hoofd.]
Als ze zo internationaal zijn, dan zou het beter zijn moesten ze de telefoon eerst in het Nederlands en dan aansluitend evt in de andere meest voorkomende talen opnemen.
Ik denk altijd maar, als toeristen zich de moeite willen doen om hun vakantie in Nederland door te brengen, dan betekent dat toch dat ze Nederland charmant vinden en ook de taal. Dus waarom zouden ze het erg vinden om in het Nederlands aangesproken te worden.
{Mowl: precies.}
Kom op, stelletje provincialen.
{Mowl: zou dat ’n belediging moeten zijn? Van ’n Fries?}
Ik hou niet van Amsterdammers.
Een paar uitzonderingen daargelaten.
{Mowl: die zetten we apart.}
Hoewel Geert Wilders waarschijnlijk wel vindt dat je een zaak hebt. Maar misschien komt die pas in actie als de telefoon in het Arabisch wordt opgenomen.
{Mowl: mij vergelijken met de grote geblondeerde roerganger? Pas op, hè!}
I understand the Amsterdam hotel people. You don’t know how many people hang up the phone when they hear people speak Dutch and visit London instead.
{Mowl: dit versta ik niet.}
Ook in winkels in Amsterdam wordt je vaak in het Engels aangesproken. Dan kan ik het nooit laten om op een arrogante manier te laten blijken dat ik dat niet op prijs stel en in mijn eigen land, waar Nederlands nog steeds de offiiciele taal is, ook in deze taal aangesproken wil worden.
{Mowl: applaus.}
H E L E M A A L M E E E E N S !!!!
{Mowl: mooi zo.}
While visiting Venlo
several years after the war,
I noticed that national pride
dwindles if it can be
exchanged for money.
Hotels and businesses
used the language with
the highest financial
benefits.
I wonder if they still
speak German there.
{Mowl: jazeker. Ze noemen ’t Limburgs.}