Taalbarrière

De spraak is de mens gegeven om zijn gedachten uiteen te zetten. Molière

De spraak is de mens gegeven om zijn gedachten uiteen te zetten. Molière

“Wer doe joe kum from?” vroeg de onbekende man mij in de supermarkt.

“Gewoon van hier.” zei ik, verlegen met de onverwachte confrontatie. “Een paar straten verderop.” vulde ik vaag aan.

“Echt waar?” reageerde de man verbaasd. “Ik dacht dat ik je buitenlands had horen praten. Belgisch, of zo.”

“Ik spreek geen Belgisch.” zei ik.

“Gunst.” zei de man. “Nou hoor ik het ook.”

[Waarna hij gedag knikte en zijn winkelwagentje naar een ander gangpad rolde. Ik keek hem even na. Daarna stuurde ik mijn kar in de tegenovergestelde richting.]

Standaard

7 gedachten over “Taalbarrière

  1. Wat een stomme vraag van die man. In mijn supermarkt hoor ik ook zoveel verschillende talen. Als ik die allemaal zou aanspreken wordt boodschappen doen een dagtaak.

    {Mowl: volgens mij deed hij geen eens boodschappen.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.