Sterschieten

filmster

Niemand is zozeer geneigd om zijn macht te misbruiken, als hij die ze nauwelijks verworven heeft. Alphonse de Lamartine (1790-1869)

Dit zijn onze nieuwe buur­jongen Ties en z’n moeder. Maar om haar gaat ’t nu niet.

Ties is ’n filmster. Al­thans, dat gaat ie worden. Door z’n rol in de verfilming van Iep! van de Ant­werpse stads­dichteres Joke van Leeuwen. Ik liet ’m bij ons thuis met Pim­metje spelen en be­loof­de ’m ’n reep chocola.

“Maar dan moet je straks tegen alle jour­nalisten zeggen hoe leuk je ons wel vindt.” zei ik wap­perend met de plak.

“Ik zal zeggen dat ik de aller­leukste buur­man­nen heb van de hele wereld.” zei Ties, rei­kend naar ’t snoep­goed. Ik trok ’t tablet even terug.

“Beloofd?” Ties knikte.

“Beloofd.” zei hij. Ik gaf ’m de lekker­nij.

“Goed zo.” zei ik.

[Als je d’r over nadenkt is ’t eigenlijk te triest voor woorden om beroemd te willen worden over de rug van ’n achtjarig jongetje. Maar, hé, heb ik ’n keus?]

Standaard

6 gedachten over “Sterschieten

  1. ‘Sterren’ zeg graag wat hun ‘fans’ willen horen. Een ‘niet-ster’ zou dan worden uitgemaakt voor ‘leugenaar’. Sterren niet.

    {Mowl: dit moet ik nog es overlezen.}

  2. Cyberjunk schreef:

    Mij zou het niets lijken om beroemd te zijn. Maar wat jij doet om dat te bereiken vind ik wel grappig. En in elk geval lijken je buren me wel aardig en dat is heel belangrijk.

    {Mowl: ’n beetje beroemd begin je hier toch wel te worden, hoor.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.