Tsk!

De hele tijd leven wordt ten langen leste dodelijk. Jacques Audiberti

De hele tijd leven wordt ten langen leste dodelijk. Jacques Audiberti

Tsk! ging ’t. ’t Was maar ’n kort geluid, maar ’t deed me verstoord omkijken. Brrrr had niks gehoord of deed of ie niks had gehoord.

“Toch vind ik ’t ’n irritant geluid.” zei ik. Nu reageerde Brrrr wel. Hij draaide naar me toe.

“Hè?” zeidie. “Wat is d’r, liefje?” Ik hoefde niks te zeggen want meteen kwam d’r weer ’n tsk!

“Dat.” zei ik dus.

“O dat.” zei Brrrr. “Dat hoor ik geeneens meer.” Hij draaide weer terug. Tsk! ging ’t weer.

“Getsie.” mompelde ik. Dan maar voor mezelf. Ik beeldde me in hoe ’n klein vliegje of anderszins gevleugeld diertje, aangetrokken door ’t verleidelijke blauwe licht, tegen de stroomdraadjes van de insectenval aanvloog en geëlektrocuteerd werd.

“We zijn toch wel ’n beetje boeddhistisch?” zei ik zacht.

“Ik niet.” zei Brrrr. Tsk! ging ’t.

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.