Turks

P en E kwamen eten. Brrrr besloot om op Turks te gaan.

Volgens ons is de Turkse keuken de Italiaanse van de toekomst. Na de pizza’s komen nu de pitza’s aan de beurt. Nog even en we gaan allemaal aan de kebabs, dolma’s en gözleme. Een tafel vol mezze staat ons binnenkort te wachten.

Nu moet ik je eerst vertellen hoe Brrrr te werk gaat als ie kookt. Hij houdt namelijk niet van recepten. Klakkeloos ingrediënten aan elkaar toevoegen is hem te min. Hij wil zelf een gerecht creëren op basis van de kenmerken van de keuken. Kookboeken moeten daarom ook altijd goede foto’s hebben. Zo’n Turks exemplaar ontbrak nog.

Hoe we de laatste weken ook hebben gezocht, we hebben het niet kunnen vinden. Ja, wel een dun boekwerkje van de Albert Heijn, of een receptenboek zonder foto’s – maar geen boek met platen om van te watertanden.

Dus is Brrrr zelf maar aan de slag gegaan. De tafel stond gisteren vol met köfte, saffraanaardappelen uit de oven, met geitenkaas gevuld brood, Turkse lamsworst en tal van andere lekkernijen. Uiteraard ontbraken de salades, de knoflooksaus en de tsatsiki (okee, Grieks, maar toepasselijk) niet.

Als nagerecht hadden we baklava ingeslagen. Dat is mierzoet: het glazuur springt van je tanden als je er alleen al naar kijkt. Maar P en E zijn zoetekauwen. Een halve watermeloen kregen ze mee naar huis.

[Jammer dat het weer niet meewerkte. Naar goede Turkse traditie zou je eigenlijk in de open lucht moeten eten. Maar inmiddels klinkt die regen ook wel vertrouwd.]

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.