En wederom viel ons een uitnodiging ten deel. Ditmaal van M en M, de in de Achterhoek levende oom en tante van Brrrr. We moesten naar Ulft komen, hadden ze ons voorgehouden. Want daar, in de voormalige DRU-fabrieken, presenteerde zich Italië.

Italië? Mmm. Een beetje aceto balsamico, een slokje Montepulciano en de geur van verse truffel en je kunt ons bij mekaar vegen. Nog voor ze “Pronto!” konden zeggen stonden we bij M en M op de stoep. “Dove a?” smachtten we.

We werden naar een oude fabriek geleid waar tutta l’Italia te vinden was. Wijnen, spijzen, kunst – we verdronken!

[Wat moet het erg zijn om Italiaan te zijn. Je kunt nooit es naar het buitenland verlangen.]