Vier mij

Herdenkingen zijn eigenlijk een soort schuldbekentenissen. Madzy Ford

Herdenkingen zijn eigenlijk een soort schuldbekentenissen. Madzy Ford

Vanaf mijn perron zag ik bloemen en kaarsen staan op het tegenoverliggende.

Er is hier een mens gestorven, dacht ik meteen. Iemand die ik niet gekend had en die overleden was zonder mijn weten.

Anderen wisten het wel. Die hadden er bloemen en kaarsen neergezet om die mens te herinneren. Zo te zien was hij een geliefd mens geweest, als dat tenminste aan het aantal bloemen en kaarsen af te lezen viel. Ik was op afstand blij dat hij niet vergeten was.

De mens die aan de andere kant van het spoor herdacht werd, was naamloos voor mij, maar werd herinnerd door anderen die bloemen en kaarsen hadden neergezet. Ongetwijfeld uit puur mededogen. Het deed goed te merken dat de dood van een mens die anderen zo had geraakt dat deze herdenkingsplek erdoor was ontstaan.

Ik vroeg me wel af hoeveel bloemen en kaarsen hij tijdens zijn leven had gekregen.

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.