Vliegramp

flessen © ramond bastiaens
Humor is gegist verdriet op flessen trekken. Albrecht Vergheynst

Op ’t topje van m’n wijsvinger kwam ’t kleine vliegje weer op krachten. Brrrr had gezien hoe ’t kort daarvoor in m’n bier was terechtgekomen. Voorzichtig had ik ’t uit ’t glas gevist. ’t Beestje bleek nog te leven.

’n Beetje wankelend begon ’t te bewegen. Niet meer dan ’n paar millimeter, maar dat moest voor ’t nietige wezen als ’n marathon zijn.

Dan werden de pootjes tegen mekaar aan gewreven. Daarna werden de vleugeltjes gerecht. ’t Rechtervleugeltje zat ’n beetje scheef, zag ik. Ik was bang dat ik ’t delicate orgaan onbedoeld had beschadigd.

Voorzichtig liet ik ’t vliegje op de tafel gaan. Wankelend liep ’t langs de rand. Als ie dreigde te vallen hield ik ‘m tegen.

“Volgens mij is ie dronken.” zei ik.

[Toen ie alsnog van de tafel rolde wist ik ’t: ’t ding was gewoon suïcidaal.]

Standaard

Een gedachte over “Vliegramp

  1. Possum schreef:

    Hopefully, you have taken
    the poor little thing to the
    psychiatrist.
    Is it okay now ?

    {Mowl: ik heb ‘m daarna niet meer gezien.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.