Wepse

Draag geen aftershave, drink geen ranja, ruik niet aan bloemen. D’r is een wespenplaag.

Op onze slaapkamer hebben we van alles gedaan om die geel-zwarte opdondertjes te weren – maar zonder resultaat. Toen we eerder deze week ons domein betraden zagen we een stuk of twintig, dertig exemplaren aan het plafond zitten. Met enige argwaan vatten we de nachtrust.

De volgende dag zaten ze er nog. Bewegingsloos.

Ik herinnerde me dat ik wel eens geen oog dicht heb gedaan omdat een wesp het nodig vond om het kozijn van mijn studentenslaapkamer op te vreten. Dat was er één. Dit waren er veertig (het werden er steeds meer). Maar ze bleven geruisloos.

Doodstil – da’s het goede woord. Want de ochtend erop (toen Brrrr net begon te overwegen de spuitbus te hanteren om deze schepselen naar hun einde te brengen) lag een groot deel van hen op de vloer. Bewegingsloos. Ademloos. Dood.

De dag dáárop was er geen enkel insect meer in leven.

[Was dit het wesper-zelfmoordcommando? Zo ja, wat waren hun eisen? Wat hebben ze bereikt? Of is onze slaapkameratmosfeer zo verstikkend? Ik ben bang dat we het nooit zullen weten.]

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.