De manier van geven is meer waard dan het geschenk. Pierre Corneille (1606-1684)

Lachend kwam ik op m’n werk. Ik had, als blijk van waardering voor eerder verleende diensten, van ’n vroegere opdrachtgever ’n cadeaukaart gekregen, maar toen ik naar de waarde informeerde, kreeg ik te horen dat de rekening voor de genereuze attentie niet was voldaan. Ik vertelde ’t in geuren en kleuren tegen ’n ieder die ’t horen wilde — of niet. Zoals collega P, die ’n jaar geleden m’n werk voor de betreffende organisatie had overgenomen. Zij zou m’n ervaring over deze toch wat knullige aktie kunnen delen, veronderstelde ik.

“Moest jij niet ook enorm lachen toen je dat hoorde?” grinnikte ik bij voorbaat. P keek me met grote verbaasde ogen aan.

“Cadeaukaart?” benoemde ze ’t onderwerp van de vermakelijkheid. “Maar ik heb helemaal geen cadeaukaart gekregen.”

[“Maar misschien is ie naar m’n vorige adres gestuurd.” bedacht ze snel.]