|
Zondagochtend, even na tienen.
Ontbijt met roerei en uitgebakken spek. Sapje erbij. De zon die zich vroegtijdig sterk probeert te maken en welkom ons huis binnensluipt. Op de radio brengt ’n zoetgevooisde jazzzangeres ’n lome interpretatie van één van m’n lievelingsnummers. Gelukkig en verliefd kijk ik Brrrr aan.
“Dit is echt ’n Willem Duys-moment.” zeg ik. Brrrr snijdt nog ’n stukje van z’n toast.
“Zingt ie dit ook dan?” vraagt ie als ie de vork naar z’n mond brengt.
[’t Leeftijdsverschil laat zich soms merken. Soms iets te duidelijk. Maar ach, wat zal ’t. ’t Is zondagochtend. Gisteren tenminste.]
Willem Duys. Nooit van gehoord.
{Mowl: jij bent ook pas 29.}
Tinus en schelen vier jaar.
En toch lijkt het wel eens of hij eeuwen eerder geboren is.
{Mowl: leeftijd zegt niets. Niet alles, tenminste.}
Om het goed te maken staan er morgen goudvissen op het menu.
{Mowl: tapas.}
Da’s zielig. Gewoon ter illustratie een kom met goudvis op de slaapkamer.
Nu ik er over nadenk is dat ook best wel zielig…
{Mowl: niks mis met onze slaapkamer, hoor.}
“Kun je geen modernere muziek draaien?” Ik:”Deze dan. Die ken je vast nog want het was een grote hit in ’82?” -“Eh…ik ben geboren in 1983…” Oeps!
{Mowl: 1983? da’s toch ‘n… Verrek, alweer 26?}
Never talk to toyboys
about the past.
But to be
serious, I saw some
photographs of you and
Brrrr last year and the
age-difference can’t be
THAT big.
Or do I need glasses ?
{Mowl: ik oog jeugdig, dank je. (En wie mij in levende lijve heeft ontmoet onthoude zich van commentaar.)}